Ongewenste ontwikkelingen in politiek afremmen

‘De drie christelijke partijen in de Tweede Kamer hebben ieder vanuit hun eigen positie een remmende invloed gehad op voorstellen rond bijvoorbeeld abortus en euthanasie, de vrijheid van onderwijs en homoseksualiteit.  CDA en ChristenUnie vanuit deelname aan de coalitie, de SGP als ‘gedoogpartner’ van het laatste kabinet.’ Dat stelde dhr. A. de Jong, redacteur van het Reformatorisch Dagblad voor een groep van 35 SGP-ers tijdens een bijeenkomst afgelopen dinsdag. De SGP blikte terug op de verkiezingen en dacht na over de lopende kabinetsformatie.

Dhr. De Jong vergeleek de verkiezingsuitslag met een schilderij van Karel Appel. Er zijn meerdere interpretaties mogelijk. Hij is van mening dat de kiezer behoefte had aan stabiliteit en een keus heeft gemaakt tussen voortzetting van het huidig beleid (VVD) of een koerswijziging naar links (PvdA). De paradox is dat deze stemmers nu mogelijk een kabinet krijgen waarin beide grote partijen samen gaan werken. De kans dat dit kabinet er snel komt, acht dhr. De Jong groot. 

Opmerkelijk was de stemmenwinst van de SGP. 30.000 nieuwe stemmers hielpen deze partij aan een derde zetel. Volgens de SPG komen deze stemmen uit een aantal groepen: Evangelischen, orthodoxe Rooms-katholieken, Joden (vanwege het onverdoofd slachten) en Conservatieven (die voorheen op de VVD stemden). Opmerkelijk was dat in plaatsen waar de SGP groeide, ook sprake was van groei van de ChristenUnie. De groei van de SGP lijkt dus niet het gevolg van stemmers uit de CU-achterban. 

‘Pechtoldstrategie’

Voor christenen is een nieuwe paarse coalitie reden tot zorg. Er is een grote meerderheid in de Kamer van seculiere partijen die de restanten van christelijk Nederland uit de weg wil ruimen. Dit gebeurt veelal via – wat dhr. De Jong noemt – de ‘Pechtoldstrategie’. Het kabinet richt zich op het economisch beleid, en laat ethische vraagstukken over aan de Kamer. Deze punten blijven buiten de coalitievorming waardoor de christelijke partijen er geen grip op hebben. De Kamer kan vervolgens met voorstellen komen die een breed draagvlak in de Kamer hebben. Een aantal voorstellen liggen al klaar, bijv. rond het beleid van christelijke scholen bij het aannemen van leraren met een homoseksuele levenspraktijk.
Is er reden voor christenen om te klagen? Volgens dhr. De Jong niet. ‘Laten christenen zich niet richten op het behoud van hun eigen vrijheden, maar de bestaande ruimte te gebruiken om de seculiere medemens jaloers te maken op het christelijk gedachtengoed.’